هنگامی که دست روزگار سنگین
و شب
بیآواز است
زمان عشق ورزیدن و اعتماد است
و چه سبک است دست روزگار
و چه پر آواز است شب
هنگامی که آدمی عشق میورزد
و به همگان اعتماد دارد
پ.ن: اگر واقعا قابل اعتماد باشن
اعتماد تو این زمونه واژه ی غریبی شده
که فقط باید تو پسدو های
خونه دنبالش بگردیم